Zgodnie z art. 117 § 1 k.p.c. strona zwolniona przez sąd od kosztów sądowych w całości lub w części, może domagać się ustanowienia adwokata z urzędu. W myśl § 2 ww. przepisu osoba fizyczna niezwolniona z kosztów może domagać się adwokata z urzędu, jeżeli złoży oświadczenie, z którego wynika, że nie jest w stanie ponieść kosztów wynagrodzenia adwokata bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
M M została skazana na karę grzywny, doszły do tego również koszty koszty sądowe. Skazana nie była w stanie zapłacić całej kwoty jednorazowo w związku z tym złożyła wniosek o rozłożenie zobowiązania wobec Skarbu Państwa na raty.
D K dopuścił się szeregu przestępstw z art. 226 § 1 k.k. oraz art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 224 § 2 k.k. jednakże prokurator złożył wniosek do sądu o umorzenie postępowania i zastosowanie środka zabezpieczającego na podstawie
art. 17 § 1 pkt 2 kpk w zw. z art. 31 § 1 kk i art. 93a § 1 pkt 2 i 3 kk, art. 93b § 1, 3, 4 kk, art. 93c pkt 1 kk.
Postanowieniem z dnia 17.10.2019 r. Sąd Okręgowy w B odmówił
udzielenia skazanemu MS warunkowego zwolnienia z odbywania reszty kary
3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w B w
sprawie III K 000/15 i innych kar.
Postanowienie to zaskarżył skazany zarzucając, że sąd
penitencjarny uwzględnił tylko okoliczności dla niego negatywne, nie wziął zaś pod uwagę
pozytywnych. Pominął też zły stan zdrowia skazanego oraz sytuację życiową jego matki, wymagającej
opieki.
W dniu 9 października 2019 roku obrońca skazanego A R zwróciła się do Sądu Okręgowego w B z wnioskiem o udzielenie skazanemu zezwolenia na odbycie poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w B z dnia 9 maja 2019 roku, sygn. akt III K 000/19,zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w B z dnia 30 września 2019 roku, VIII Ka 000/19.
Sąd Rejonowy Wydział dla Nieletnich umorzył postępowanie wobec dwóch nieletnich. W ocenie sądu I instancji brak było podstaw do orzekania w przedmiocie zastosowania wobec nich środków wychowawczych i poprawczych. Nieletni postąpili nagannie, jednak ich postawa po całym zajściu, jak i ogólna sytuacja nie dają podstaw do stosowania środków wychowawczych. Zażalenie na niniejsze postanowienie wniosła Prokuratura.
Komenda Miejska złożyła wniosek do Sądu Rejonowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich o ustalenie czy nieletni dopuścili się popełnienia czynu karalnego z art. 119 § 1 kodeksu karnego oraz art. 217 § 1 kodeksu karnego.
Sąd Rejonowy w B. Wydział Rodzinny i Nieletnich wszczął postępowanie wobec nieletnich w sprawie demoralizacji. Postanowieniem orzekł o niecelowości stosowania środków wychowawczych wobec nieletnich. Na to postanowienie zażalenie wniosła Prokuratura Rejonowa w B.
Obrońca skazanego złożył w jego imieniu wniosek w przedmiocie orzeczenia o kwalifikacji prawnej czynu i karze podlegającej wykonaniu na podstawie Konwencji o przekazywaniu osób skazanych z dnia 21 marca 1983 roku (Dz. U. z 1995r. Nr 51, poz.279) i art.611c k.p.k.
Strona wykorzystuje COOKIES w celach statystycznych, bezpieczeństwa oraz prawidłowego działania serwisu.
Jeśli nie wyrażasz na to zgody, wyłącz obsługę cookies w ustawieniach Twojej przeglądarki.