AKTUALNOŚCI
Sygn. akt III Kop 00/19
POSTANOWIENIE
Dnia 7 sierpnia 2019 roku
Sąd Okręgowy w B w III Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSO M R
Protokolant: E T
przy udziale Prokuratora M Ż
po rozpoznaniu sprawy P L
skazanego
wyrokiem Sądu Okręgowego w Halden z § 232 ustęp 2 i §231 ustęp 1 norweskiego kodeksu karnego z wniosku w
przedmiocie orzeczenia o kwalifikacji prawnej czynu i karze podlegającej
wykonaniu na podstawie art. 9 ust. 1 lit. a i art.10 Konwencji o przekazywaniu osób
skazanych z dnia 21 marca 1983 roku (Dz. U. z 1995r. Nr 51, poz.279) i art.611c
k.p.k.
p o s t a n a w i a:
1. określić kwalifikację prawną czynu, za
który skazano P L wyrokiem Sądu Okręgowego w Halden z dnia 00 marca 2018 roku, według prawa polskiego wskazując, że czyn z §
232 ustęp 2 i §231 ustęp 1 norweskiego
kodeksu karnego wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 55 §3
ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;
2. określić karę podlegającą wykonaniu
jako karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;
3. na poczet orzeczonej kary pozbawienia
wolności zaliczyć okres rzeczywistego pozbawienia wolności w Norwegii od dnia 12 lutego 2017 roku do 12 czerwca 2019
roku godzina 14.00 oraz okres tymczasowego aresztowania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej od 12 czerwca 2019r. , godzina 14.00 do dnia 7 sierpnia
2019r., godz.00.00;
4. na mocy art. 611a§6 k.p.k. przedłużyć
wobec skazanego P L s. J tymczasowe
aresztowanie do dnia 10 września 2019 roku;
5. zwolnić skazanego P L od kosztów sądowych,
obciążając nimi Skarb Państwa.
U z a s a d n i e n i e
W dniu 4 kwietnia 2019
roku Minister Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej w trybie
art. 9 ust.1 lit. a i art.10 Konwencji
o przekazywaniu osób skazanych z dnia 21 marca 1983 roku przejął do dalszego
wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia
wolności orzeczoną wobec obywatela polskiego P L wyrokiem norweskiego Sądu Okręgowego
w Halden z dnia 00 marca 2018 roku w sprawie o sygnaturze 17-00000000MED-HALD
i utrzymanego w mocy przez Sąd
Apelacyjny w Borgarting z dnia 00 sierpnia 2018 roku o sygnaturze 18-0000000AST-
BORG/02.
Zgodnie z treścią art.
611c § 1 k.p.k. po przejęciu orzeczenia do wykonania Sąd określa kwalifikację
prawną czynu według prawa polskiego oraz karę
podlegającą wykonaniu.
W ocenie Sądu czyn
określony w § 232 i 231 norweskiej
ustawy karnej wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 55 §3 ustawy
z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, który jest zbrodnią
zagrożona karą od 3 lat pozbawienia wolności.
Jako, że przejęcie do
wykonania wyroku sądu norweskiego nastąpiło w trybie art. 9 ust.1 lit. a
Konwencji Strasburskiej, to zgodnie z art.10 ust.1 Konwencji państwo wykonania
jest związane rodzajem i wymiarem kary w orzeczeniu skazującym, chyba, że
zachodzi potrzeba dostosowania kary w drodze orzeczenia sądowego z powodu jej
niezgodności z ustawodawstwem państwa wykonania (art. 10 ust.2 Konwencji). Taka
niezgodność w przedmiotowej sprawie nie zachodzi bowiem wymiar kary orzeczonej
w wyroku nie przekracza górnej granicy zagrożenia przewidzianego przez państwo
wykonania.
Przejmowanie skazania w
trybie art. 9 ust.1 lit. a w zw. z art.10 Konwencji jest wykonaniem wyroku
państwa obcego, który stanowi właściwe i podstawowe orzeczenie co do winy i kary
takiego skazanego, i tylko w nadzwyczajnych okolicznościach (aby karę można
było wykonać i by nie była ona sprzeczna z krajowym porządkiem prawnym) powinno
się dopuszczać modyfikację takiej kary (Glosa Michała Hudzika do postanowienia
SN z dnia 11 lutego 2004 roku III K K
304/03).
Na poczet orzeczonej kary
zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w przedmiotowej
sprawie w Norwegii oraz okres tymczasowego aresztowania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, po przekazaniu skazanego.
Z uwagi na konieczność
zapewnienia skutecznego wprowadzenia kary pozbawienia wolności w Polsce stało
się konieczne przedłużenie stosowanego środka zapobiegawczego, by zapewnić
obecność skazanego w Polsce do czasu uprawomocnienia się przedmiotowego orzeczenia.
O zwolnieniu od kosztów
postanowiono na mocy art. 624§1 k.p.k., uznając, że skazany odbywając
długoterminową karę pozbawienia wolności nie jest w stanie ponieść tych
kosztów.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.
adwokat Białystok, konwencja o przekazaniu osób skazanych,
obrońca Białystok, Sąd Okręgowy, wniosek o kwalifikację prawną
