Zgodnie z art.86 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego powództwo o ustalenie lub zaprzeczenie pochodzenia dziecka oraz o unieważnienie uznania dziecka może wytoczyć także prokurator. Prokurator nie jest związany terminami do wytoczenia powództwa o prawa stanu, w przeciwieństwie do ojca, matki lub dziecka (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 1968 r., sygn. akt II CR 39/68, LEX nr 6300). W przypadku wytoczenia powództwa przez prokuraturę, pozwanych może reprezentować adwokat - pełnomocnik.
Prokuratura Rejonowa wniosła pozew przeciwko P C i E N i małoletniemu F N o unieważnienie uznania dziecka. Adwokat - pełnomocnik pozwanego E N wstąpił do sprawy. Należało wykazać, iż pozwany E N nie jest biologicznym ojcem małoletniego dziecka i uznając małoletniego przed kierownikiem USC nie miał świadomości, iż nie jest ojcem dziecka.
Zasada absorpcji polega na wymierzeniu kary łącznej na poziomie najwyższej z kar podlegających połączeniu i jest to najbardziej korzystne dla skazanego. Natomiast zasada asperacji ma zastosowanie w tych przypadkach, w których kara łączna jest wyższa od najwyższej z kar podlegających połączeniu, ale jest jednocześnie niższa od sumy łącznych kar. Istnieje jeszcze zasada kumulacji, która polega na zsumowaniu wszystkich kar podlegających połączeniu.
Obrońca - adwokat wniósł o wyrok łączny skazanemu.
Podstawą wymiaru kary łącznej ma być wymierzenie za dwa lub więcej przestępstw kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu i podlegające wykonaniu, w całości lub w części, kary za poszczególne przestępstwo. Łączeniu podlegają kary orzeczone za przestępstwa wymierzone w jednym postępowaniu lub kary orzeczone w poprzednich prawomocnych wyrokach. Zniknęły kryteria czasowe, tj. data popełnienia czynu czy data wyroku. W obecnie obowiązujących przepisach znaczenie ma, wykonalność i jednorodzajowość kar.
Pełnomocnik - adwokat w imieniu wnioskodawczyni złożył wniosek o ubezwłasnowolnienie całkowite W T z powodu zaburzeń psychicznych. Z opinii biegłych sądowych z zakresu psychiatrii i psychologii, należało stwierdzić, iż W T nie jest w stanie samodzielnie egzystować.
Pełnomocnik – adwokat wnioskodawczyni wniósł w jej imieniu wniosek o zezwolenie na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem całkowicie ubezwłasnowolnionej.
Sąd Rejonowy wyraził zgodę na taką czynność, a mianowicie zezwolił wnioskodawczyni na dokonanie czynności w imieniu ubezwłasnowolnionej polegającej na zawarciu umowy dożywocia na rzecz wnioskodawczyni, której przedmiotem będzie odrębna własność lokalu mieszkalnego.
Adwokat - obrońca skazanego złożył w jego imieniu wniosek o zezwolenie na odbycie kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego. Sąd Penitencjarny wniosek adwokata uwzględnił i postanowił udzielić skazanemu zgody na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.
PJ wniósł prywatny akt oskarżenia przeciwko PT. PJ oskarżył go, że działając w celu z góry powziętego zamiaru poniżenia PJ w oczach opinii publicznej i narażenia go na utratę zaufania publicznie, przy użyciu środków masowego przekazu pomówił PJ poprzez zamieszczanie w nich nieprawdziwych informacji. Adwokat oskarżonego powoływał się na art. 89 paragraf 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks Wyborczy.
Wnioskodawca złożył wniosek o ustanowienie służebności drogi koniecznej twierdząc, że do jego nieruchomości nie ma dojazdu. Kwestie służebności drogi koniecznej reguluje przepis art.145 kodeksu cywilnego, zgodnie z paragrafem 1 tego artykułu wynika, że przesłanką powstania roszczenia o ustanowienie służebności jest brak odpowiedniego dostępu nieruchomości do drogi publicznej...
Strona wykorzystuje COOKIES w celach statystycznych, bezpieczeństwa oraz prawidłowego działania serwisu.
Jeśli nie wyrażasz na to zgody, wyłącz obsługę cookies w ustawieniach Twojej przeglądarki.
