sygn.akt II AKzw 000/18

P O S T A N O W I E N I E

Data: 00 grudnia 2018 r.

Sąd Apelacyjny w B., II Wydział Karny,

 w składzie:

Przewodniczący:       Sędzia Sądu Okręgowego S C

delegowany do Sądu Apelacyjnego

Protokolant:              A L

przy udziale prokuratora K C

po rozpoznaniu w sprawie A. G. s.L.

zażalenia prokuratora na postanowienie Sądu Okręgowego w B. z 00 listopada 2018 r., wydane w sprawie o   sygn. akt IV Kow 000/18

w przedmiocie udzielenie warunkowego zwolnienia

na podstawie art. 1§2 k.k.w. w zw. z art. 437§1 k.p.k.

p o s t an a w i a

Utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

uz a s a d n i e n i e

Postanowieniemz listopada  2018 r. Sąd Okręgowy w B. udzielił skazanemu A. G. warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności.

Zażaleniena to postanowienie złożył prokurator zarzucając mu:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, mający wpływ na jego treść, polegający na uznaniu, że skazany A. G., pomimo nie odbycia kary w całości,będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa, w sytuacji gdy właściwości i warunki osobiste skazanego sposób życia przed osadzeniem, wielokrotna karalność oraz zachowanie podczas odbywania kary pozbawienia wolności, nie pozwalają na postawienie pozytywnej prognozy kryminologiczno-społecznej.

Wskazującna powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i odmowę udzielenia skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia.

W odpowiedzi na zażalenie skazany nadesłał pismo, w którym deklarował przestrzeganie prawa na wolności.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Sąd Okręgowydokonał właściwej analizy i oceny okoliczności przedmiotowej sprawy,wyprowadzając trafne wnioski, które Sąd Apelacyjny podziela.

Skarżący niewskazał dostatecznie przekonujących argumentów, które mogłyby podważyć trafność ocen Sądu penitencjarnego. Zaprezentował jedynie odmienną od sądowej ocenę dowodów, z której wyprowadził własne, odmienne wnioski, nie wskazując dlaczego te, które stanowiły podstawę decyzji Sądu meriti są nielogiczne, czy też sprzeczne ze wskazaniami wiedzy lub doświadczenia życiowego.

Mając nauwadze wielokrotną karalność skazanego i okoliczności popełnionych przez niego czynów, które niewątpliwie przemawiają na jego niekorzyść, nie można jednak zapominać o tym, że jest to jedna z przesłanek udzielenia w.p.z., a tego środka probacyjnego ustawodawca nie wykluczył nawet wobec sprawców najcięższych zbrodni. Jak wskazał Sąd penitencjarny, aktualnie zachowanie A. G. w zakładzie karnym jest właściwe (Sąd wziął pod uwagę, że na przestrzeni całego pobytu jego zachowanie było zmienne,niemniej jednak uległo ono znacznej poprawie). Skazany od 00 listopada 2017 r. odbywa karę w warunkach zmniejszonego dozoru, w zakładzie typu półotwartego. Zaangażował się w proces resocjalizacji, w tym wyrażając zgodę na system programowanego oddziaływania.Uczestniczył w licznych programach readaptacyjnych i kursie zawodowym w celu podniesienia kwalifikacji. Prezentuje krytyczny stosunek do popełnionych czynów i dotychczasowego trybu życia.  W zakładzie karanym odbył terapię dla osób uzależnionych. Ma pełną świadomość szkód, jakie uzależnienie poczyniło w jego życiu. Nie można też pominąć, że wnioskodawca dąży do zmiany swojego postępowania i wdrażania zasad prawidłowego funkcjonowania na wolności, o czym świadczy też zgoda na branie udziału - po opuszczeniu jednostki penitencjarnej - w terapii dla osób uzależnionych od narkotyków. W stopniu bardzo dobrym realizuje założenia wynikające z proponowanych mu oddziaływań, czynnie uczestniczył w pracy nad sobą.

Powyższe wskazuje,że zrozumiał naganność czynów i problem związany z uzależnieniem.Skazany przy tym od 00 lutego 2018 r. codziennie opuszcza miejsce osadzenia by wykonywać pracę w systemie bez konwojenta. Posiada pozytywną opinię pracodawcy.Wraca o czasie i bez zastrzeżeń. Prawidłowo też wykorzystuje udzielane mu zezwolenia na czasowe opuszczenie zakładu karnego, a ponadto po wyjściu na wolność ma zapewnione miejsce zamieszkania i legalną pracę.

Niewątpliwie,naco zwrócił uwagę prokurator, popełnione przez skazanego przestępstwa charakteryzują się wysokim stopniem społecznej szkodliwości, jednakże, wbrew twierdzeniom skarżącego, nie może generalnie stanowić przeszkody dla udzielenia warunkowego zwolnienia w sytuacji, gdy spełnione zostały pozostałe przesłanki,o których mowa w art. 77§1 k.k. Przesłanka ta musi zostać oceniona w realiach indywidualnej sprawy, w kontekście pozostałych warunków ujętych w ww.przepisie.  Także wcześniejsze zmienne zachowanie skazanego, w kontekście jego aktualnej postawy i widocznych dążeń do zmiany swojego postępowania, nie może przesądzać o odmowie warunkowego zwolnienia.

W ocenieSądu Apelacyjnego wszystkie powyższe okoliczności pozwalają uznać, że słusznie Sądu Okręgowy przyjął, iż proces resocjalizacji skazanego w warunkach więziennych przyniósł pożądane efekty i obecnie może  być kontynuowany na wolności.

Oczywiście decyzjata – jak każda o zastosowaniu instytucji probacji – jest obarczona pewnym ryzykiem, ale w realiach sprawy trudno pozbawiać skazanego szansy na utrwalenie postępów w realizacji zadań resocjalizacyjnych - które własnym staraniem podjął - w ramach kontrolowanej wolności.

Udzielając zaśwarunkowego przedterminowego zwolnienia, obok nałożonych na wnioskodawcę licznych obowiązków, oddano go pod dozór kuratora sądowego, który do 00.10.2020 r. będzie kontrolował jego zachowanie i realizowanie nałożonych powinności.Zważyć też należy, że mocą decyzji Sądu I instancji skazany został zobowiązany także do poddania się terapii uzależnień od narkotyków i zachowania związanej  z tym abstynencji. Z pewnością będzie to sprzyjać procesowi jego pełnej resocjalizacji. W przeciwnym zaś razie, w przypadku wystąpienia nieprawidłowości w zachowaniu skazanego, czynie realizowaniu przez niego nałożonych obowiązków, kurator podejmie odpowiednie kroki, zawiadamiając o powyższym właściwy sąd.