AKTUALNOŚCI

Sygn. akt III Ko 000/19

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 18 czerwca 2019 roku.

Sąd Okręgowy w B III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:     SSO S S  

Protokolant               J S

przy udziale prokuratora E O

po rozpoznaniu w sprawie P S

z urzędu

w przedmiocie dalszego stosowania środka zabezpieczającego

na podstawie art. 204 § 1 k.k.w., art. 93 b §1 k.k., art. 93 c pkt. 2 i 3 k.k., art. 93g § 1 k.k.

postanawia:

I. w dalszym ciągu stosować wobec P S środek zabezpieczający w postaci umieszczenia w Samodzielnym Publicznym Psychiatrycznym ZOZ im. Ch, – w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia dla sprawców przestępstw seksualnych;

II. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M S kwotę 147,60 zł (stu czterdziestu siedmiu złotych i sześćdziesięciu groszy) w tym kwotę 27,60 zł (dwudziestu siedmiu złotych i sześćdziesięciu groszy) podatku VAT tytułem zwrotu nieopłaconych kosztów obrony z urzędu P S.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2016 roku Sąd Okręgowy we W uznał P S za winnego popełnienia czynów z art. 200 § 1 k.k., art. 197 § 3 pkt. 2 k.k. i in., i wymierzył mu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności. W punkcie VIII tego wyroku, na podstawie art. 93g § 2 i 3 k.k. w związku z art. 93 c pkt. 2 i 3 k.k. Sąd orzekł o umieszczeniu skazanego w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym, specjalizującym się w leczeniu osób ze skłonnościami pedofilskimi.

Postanowieniem z dnia 24 marca 2016 roku Sąd Okręgowy we W orzekł, iż środek zapobiegawczy wobec P S ma być wykonywany w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie chorych w SG o wzmocnionym poziomie zabezpieczenia.

W dalszym toku wydarzeń Sąd ten wydał postanowienia w dniach: 2 lutego 2016 roku, 17 stycznia 2017 roku i 23 października 2017 roku - w przedmiocie dalszego stosowania środka zabezpieczającego. Sąd postanowieniem z dnia 11 grudnia 2017 roku ustalił, iż środek zabezpieczający w postaci umieszczenia internowanego w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym ma być wykonywany w SP ZOZ w Ch, w warunkach wskazanych w opinii.

Sąd Okręgowy we W postanowieniem z dnia 13 listopada 2018 roku uznał za wykonaną w całości karę 3 lat pozbawienia wolności wobec skazanego oraz postanowił w dalszym ciągu kontynuować zastosowany wobec skazanego środek zabezpieczenia.

W dniu 7 maja 2019 roku Sąd Okręgowy we W stwierdził swoją niewłaściwość i sprawę P S w zakresie wykonania środka zabezpieczającego przekazał według właściwości do Sądu Okręgowego w B.

Sąd w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy ustalił, że biegli w sprawie rozpoznali u skazanego P S upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym, które ujawniło się w latach szkolnych. Upośledzenie to manifestuje się niskim poziomem rozumienia sytuacji społecznych i myślenia przyczynowo-skutkowego, niską koncentracją postrzegania na bodźcach emocjonalnych konkretno-użytecznych oraz przewaga sfery emocjonalno-popędowej (skłonności pedofilskie) nad sferą poznawczą i uczuć wyższych. Ponadto stwierdzono skłonność do reakcji wygórowanych emocjonalnie bez przewidywania ich konsekwencji oraz wzmożoną podatność na sugestie.

Rozstrzygając w niniejszej sprawie Sąd Okręgowy wziął pod uwagę, że z opinii socjologiczno-psychiatrycznej sporządzonej w dniu 20 marca 2019 roku wynika, iż obecnie P S nadal w niewielkim stopniu rozpoznaje emocje i komunikuje się ze swoją sferą emocjonalną. Pomimo stosowanych wobec niego oddziaływań terapeutycznych nie zmienia swojego zachowania. Ma trudności ze zrozumieniem znaczenia bardziej złożonych wypowiedzi oraz samodzielnym wyrażaniem myśli, co utrudnia mu zdobywanie nowej wiedzy.

W przedmiotowej opinii zaznaczono, że skazany jest w trakcie procesu terapeutycznego, ale jego zaangażowanie pozostaje tylko formalne. Nie posiada on wewnętrznej motywacji do zmian. Na obecnym etapie terapii skazany nie uzyskał jeszcze pożądanego wglądu w specyfikę własnych mechanizmów zaburzeń psychoseksualnych oraz procesów emocjonalno-motywacyjnych. Opiniujący stwierdzili nadto, że opiniowany winien nadal kontynuować terapię w warunkach Pododdziału Psychiatrii Sądowej o Wzmocnionym Zabezpieczeniu, gdyż aktualnie ciągle istnieje wysokie prawdopodobieństwo popełnienia czynu w warunkach niezabezpieczonych.

Zdaniem Sądu, rezultaty dotychczasowego leczenia P S uzasadniają przekonanie, że materialne podstawy stosowania tego środka zapobiegawczego są nadal aktualne. Uchylenie lub zmiana na obecnym etapie sposobu leczenia skazanego nie zapobiegnie w wystarczającym stopniu popełnieniu przez niego czynu niedozwolonego o podobnym stopniu społecznej szkodliwości. Tym samym, w ocenie Sądu, uchylenie tego środka zapobiegawczego byłoby w chwili obecnej przedwczesne.

O kosztach udzielonej pomocy prawnej z urzędu orzeczono na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. i § 19 pkt. 4 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

adwokat Białystok, obrońca, Białystok,

środek zapobiegawczy, Sąd Okręgowy,