AKTUALNOŚCI

Sygn. akt III K 

       III Ko 

       Dnia 27 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO B 

Protokolant:             M 

przy udziale prokuratora     G 

po rozpoznaniu sprawy Qa S  

z urzędu 

w przedmiocie zawieszenia postępowania wykonawczego

na podstawie art. 15 § 2 k.k.w. 

postanawia:

zawiesić postępowanie wykonawcze wobec Qa S  s. Mikołaja w sprawie III K 59/ Sądu Okręgowego w Białymstoku w zakresie kary pozbawienia wolności. 

Uzasadnienie

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 14 maja 2013 roku Q S s. Mikołaja został skazany na karę 5 lat pozbawienia wolności. W dniu 3 lutego 2015 roku adwokat w/w złożył wniosek o zawieszenie postępowania wykonawczego wskazując, iż zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca jego prowadzenie- stan zdrowia skazanego nie pozwala na osadzenie go w zakładzie karnym. Q S cierpi na przewlekłe, ciężkie choroby zwyrodnieniowe. W przeciągu ostatniego roku stwierdzono u skazanego m.in. zwyrodnienia kręgosłupa, artrozę stawu kolanowego prawego i lewego, uszkodzenie łękotek, artrozę obu bioder oraz artrozę w prawym stawie obojczykowo- barkowym. Przeszedł on zabiegi operacyjne, a kolejne operacje są planowane (k. 20545-20546). 

Sąd zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie zaistniały przesłanki do zawieszenia wobec Qa S postępowania wykonawczego w zakresie orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności. 

Zgodnie z art. 15 § 2 k.k.w. Sąd zawiesza postępowanie wykonawcze w sytuacji, gdy zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca postępowanie wykonawcze, w szczególności wówczas, gdy nie można ująć skazanego albo nie można wykonać wobec niego orzeczenia z powodu choroby psychicznej lub innej przewlekłej, ciężkiej choroby.

W orzecznictwie sądowym ugruntował się pogląd, iż za „długotrwałą przeszkodę uniemożliwiającą prowadzenie postępowania wykonawczego”, można uznać tylko taką przeszkodę, która wyłącza możliwość prowadzenia postępowania i której termin ustania bądź w ogóle nie jest możliwy do ustalenia, bądź jest tak odległy w czasie, że przekracza możliwość racjonalnego ustalenia terminu, w którym postępowanie wykonawcze będzie można kontynuować (tak też Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 8 grudnia 1978 r., RW 447/78, OSNKW 1979, nr 5, poz. 59). 

Celem dokonania kompleksowej oceny stanu zdrowia skazanego w kontekście możliwości odbywania kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy- specjalistów z zakresu medycyny sądowej i ortopedii. Biegli po przestudiowaniu akt sprawy, w tym obszernej dokumentacji medycznej dotyczącej w/w, przeprowadzeniu wywiadu oraz przeprowadzeniu ogólnych i specjalistycznych badań przedmiotowych skazanego zdiagnozowali u niego schorzenia w postaci: choroby zwyrodnieniowej obu stawów biodrowych- prawe biodro jest zoperowane metodą artroskopowi, biodro lewe wymaga podobnego zabiegu operacyjnego w najbliższej przyszłości; chorobę zwyrodnieniową obu stawów kolanowych- oba stawy kwalifikują się do leczenia operacyjnego w trybie planowym- totalnych endoprotezoplastyk; chorobę zwyrodnieniową obu stawów barkowych z uszkodzenie stożka rotatorów- bark prawy jest zoperowany metodą artroskopową, bark prawy wymaga podobnego zabiegu operacyjnego w najbliższej przyszłości; chorobę zwyrodnieniową z dyskopatią kręgosłupa lędźwiowego; świeże złamania dalszej nasady kości piszczelowej lewej bez przemieszczenia- w trakcie leczenia; wygojone dawne złamanie goleni prawej oraz zmiany patologiczne wewnątrzczaszkowe w badaniu MRI. 

Wskazując na powyższe biegli podkreślili, iż schorzenia te są źródłem licznych dokuczliwych dolegliwości bólowych i przyczyną znacznej dysfunkcji narządu ruchu badanego. Wymagają one kontynuowania już rozpoczętego leczenia operacyjnego i rehabilitacyjnego. Zaplanowany dalszy program leczenia jest długi i obejmuje co najmniej 4 kolejne zabiegu operacyjne. Stosownie do tego okres niezdolności do odbywania kary również jest długi- wynosi około 1,5 roku. Czy po odbytym leczeniu skazany osiągnie zdolności do odbywania kary- trudno przewidzieć. Zaniechanie lub nadmierne długie odraczanie zaplanowanego leczenia odbyłoby się z ewidentną szkodą dla zdrowia badanego Qa S. W aktualnym stanie zdrowia nie jest on zdolny do odbywania orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności w warunkach izolacyjnych zakładu karnego. Zakład taki nie jest w stanie zapewnić ani warunków pobytowych przystosowanych do znaczącej dysfunkcji narządu ruchu skazanego, ani systematycznej i profesjonalnej rehabilitacji koniecznej w okresach pooperacyjnych i międzyoperacyjnych. Dodatkową przeszkodą w dobywaniu kary jest niedawno przebyte złamanie lewej goleni, będące jeszcze w trakcie leczenia. 

W ocenie Sądu powyższa opinia jest pełna, jasna i nie zawiera wewnętrznych sprzeczności. Jej treść w sposób bezpośredni wskazuje, iż stan zdrowia skazanego i konieczność jego dalszego leczenia w warunkach wolnościowych stanowi długotrwałą przeszkodę uniemożliwiającą prowadzenie postępowania wykonawczego. Biegli wskazali co prawda, iż obecnie okres braku niezdolności do odbywania kary wynosi około 1,5 roku, przy czym nie byli w stanie wskazać, czy po zabiegach skazany odzyska tego rodzaju - z uwagi na powyższe uznać należało, iż na chwilę obecną nie można podać jakiejkolwiek racjonalnej ewentualnego odzyskania sprawności przez skazanego, a tym samym zdolności do odbycia kary izolacyjnej. 

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.