Sygn. akt: XIII K 000/19 

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 19 grudnia 2019 r. 

Sąd Rejonowy w B w Wydziale XIII Karnym w składzie:

 

Przewodniczący Sędzia K K

Protokolant         M K

przy udziale Prokuratora A K

po rozpoznaniu sprawy D K urodzonego 6 lutego 1900 r. w M, syna J i J z domu S   

podejrzanego o to, że:

 

I.                 w dniu 20 listopada 2018 roku w B w siedzibie Straży Miejskiej przy ulicy S dokonał znieważenia funkcjonariusza Straży Miejskiej w B C W podczas pełnienia przez niego obowiązków służbowych związanych z pełnieniem funkcji dyżurnego w ten sposób, że dzwoniąc pod numer alarmowy użył pod jego adresem w rozmowie telefonicznej słów uznawanych za obelżywe,

tj. o czyn z art. 226 § 1 kk

II.              w dniu 16 czerwca 2019 roku w B na ulicy B znieważył słowami powszechnie uznanymi za obelżywe funkcjonariuszy Policji st. sierż. J C oraz st. sierż. W M podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych, 

tj. o czyn z art. 226 § 1 kk

III.          w dniu 17 lipca 2019 roku na trasie K – M, podczas i w związku z prawną czynnością służbową polegającą na przewożeniu radiowozem do Komendy Powiatowej Policji w M oraz w budynku KPP w M, znieważył funkcjonariusza Policji w osobie sierż. szt. M M, w ten sposób, że wyzywał go słowami powszechnie uważanymi za obelżywe, a ponadto kierował wobec niego groźby bezprawne w celu zmuszenia ww. funkcjonariusza do odstąpienia od doprowadzenia w celu wytrzeźwienia do Pomieszczenia dla Osób Zatrzymanych w B, grożąc mu pozbawieniem życia,    

tj. o czyn z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 224 § 2 kk  

 

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora

w przedmiocie umorzenia postępowania i zastosowania środka zabezpieczającego

na postawie art. 17 § 1 pkt 2 kpk w zw. z art. 31 § 1 kk i art. 93a § 1 pkt 2 i 3 kk, art. 93b § 1, 3, 4 kk, art. 93c pkt 1 kk,

 

p o s t a n a w i a:

 

I. Umorzyć postępowanie karne prowadzone przeciwko D K w zakresie zarzucanych mu czynów.   

II. Zastosować wobec podejrzanego D K środki zabezpieczające w postaci terapii oraz terapii uzależnień w warunkach ambulatoryjnych.

III. Kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

IV. Zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. M S kwotę ... zł tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej z urzędu (w tym kwotę ... zł tytułem podatku VAT).

 

UZASADNIENIE

 

            Do sądu wpłynął wniosek o umorzenie postępowania karnego prowadzonego przeciwko D K i zastosowanie wobec niego środków zabezpieczających w postaci terapii i terapii uzależnień.

Sąd zważył co następuje.

Wniosek Prokuratora jest zasadny.

Nie ulega wątpliwości, że D K popełnił wszystkie zarzucane mu czyny. Świadczą o tym dowody w postaci zeznań świadków: J C (k. 138v), W M (k. 142v), M M (k. 164v-165), M W (k. 169), C W (k. 10) i E Z (k. 84v). Dopełnieniem tych zeznań są zapisy w notatnikach służbowych policjantów (k. 90-102), notatkach z interwencji (k. 135-136, 160-160v), notatce urzędowej policji (k. 5-6v) oraz protokół oględzin nagrania z płyty CD Straży Miejskiej (k. 16-18v).

      

Chociaż stopień społecznej szkodliwości czynów, których dopuścił się podejrzany jest znaczny, nie ponosi on winy za te czyny. D K cierpi bowiem na chorobę psychiczną pod postacią zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, obecnie epizod mieszany, co wynika z opinii biegłych psychiatrów i psychologa (k. 200 – 207v). Biegli nie mieli wątpliwości, iż w chwili popełnienia czynów podejrzany miał całkowicie zniesioną zdolność rozpoznania ich znaczenia i kierowania swoim postępowaniem. Jednocześnie biegli stwierdzili, że zachodzi konieczność zastosowania wobec podejrzanego środków zabezpieczających w postaci terapii i terapii uzależnień, aby zapobiec popełnieniu przez niego kolejnych czynów sprzecznych z prawem. Wydana w tej sprawie opinia biegłych jest pełna i  jasna. Biegli w sposób logiczny i przekonujący, w oparciu o specjalistyczną wiedzę, przedstawili uzasadnienie ocen i poglądów wyrażonych w opinii. Dlatego Sąd uznał opinię za miarodajną.

Zgodnie z art. 31 § 1 kk niepoczytalność stanowi okoliczność wyłączającą winę, a zatem mając na uwadze treść art. 17 § 1 pkt 2 kpk postępowanie karne prowadzone przeciwko D K należało umorzyć.

Sąd zastosował wobec podejrzanego wolnościowe środki zabezpieczające w postaci terapii i terapii uzależnień. Tylko bowiem systematyczne leczenie D K może zapobiec ponownemu popełnieniu przez niego czynu zabronionego.

O kosztach obrony udzielonej z urzędu orzeczono w myśl w myśl § 17 ust. 1 pkt 1, § 17 ust. 2 pkt 3 i § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

O kosztach postępowania orzeczono na mocy art. 632 pkt 2 kpk.

adwokat Białystok, prokurator, umorzenie, wyrok

obrońca, sprawa karna, sąd rejonowy w Białymstoku