AKTUALNOŚCI

Sygn. akt XIII K 000/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiałudowodowego zebranego i ujawnionego w niniejszej sprawie Sąd ustalił następującystan faktyczny:

Ł K był uprzednio karany sądownie(k-141-142).

Wyrokiem Sądu Rejonowego w B z dnia 0.00.2008roku w sprawie VII K 000/08 Ł K został skazany za czyny z art. 13 §1 kk w zw zart. 279 §1kk, z art. 13 §1 kk w zw z art. 279 §1kk w zw z art. 288 §1kk, art.279 §1kk, art. 279 §1kk w zb z art. 288 §1 kk, art. 279 §1kk w zb z art.276kk,  art. 279 §1 kk w zb z art. 289 §2kk, art. 279 §1 kk w zb z art. 288 §1 kk w zb z art. 289 §2 kk, art. 279 §1 kkw zb z art. 289 §2 kk w zb z art. 276kk, art. 279 §1 kk w zb z art. 288 §1 kk wzb z art. 289 §2 kk w zb z art. 276kk, art. 279 §1 kk w zb z art. 278§5 kk, 279§1 kk w zb z art. 275 §1 kk w zb z art. 276kk w zb z art. 278§5 kk w zw z art.12kk, w zw z art. 65 §1 kk polegające na tym, że w celu osiągnięcia korzyścimajątkowej i w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem w okresie odstycznia 2007 roku do 00 stycznia 2008 roku samodzielnie oraz wspólnie i wporozumieniu z innymi osobami usiłował dokonać i dokonał szeregu kradzieży zwłamaniem przy tym zniszczeń mienia na terenie B i okolic czym spowodowałstraty o łącznej wartości 407.098,99 złotych przy czym z popełnienia tychprzestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu – na karę 7 lat pozbawieniawolności (k-124-137).

Sąd Okręgowy w B wyrokiemz dnia 00.12.2008 roku w sprawie VIII Ka 000/08 wyrok w zaskarżonej części wstosunku do oskarżonego Ł K zmienił w ten sposób, że orzeczoną w stosunki doniego karę pozbawienia wolności obniżył do 5 lat. (k-138).

Orzeczona karępozbawienia wolności z tej sprawy karnej Ł K odbywał w okresie 00.00.2007 roraz od 00.00.2008r-0.00.2012 rok- warunkowe zwolnienie.

W dniu 0lipca 2017 roku na ul. G w B Ł K kierował samochodem marki Mercedes-BenzSprinter o nr rej  XX 11111. Poruszał sięon tym samochodem w kierunku miejsca zamieszkania ul. Z 26B w B. Na ul. G w B przedpojazdem kierowanym przez Ł K poruszał się oznakowanym radiowozem policyjnym  funkcjonariusz policji z Wydziału RuchuDrogowego P G, który dostrzegł, że Ł K w trakcie  jazdy kierowanym pojazdem  rozmawiał przez telefon komórkowy trzymającgo w dłoni.

Funkcjonariusz policji P G przepuściłpojazd kierowany przez Ł K a następnie po upewnieniu się że Ł K w trakcie jazdykierowanym pojazdem rozmawiał przez telefon komórkowy trzymając go w dłonijadąc za Ł K zdecydował się go zatrzymać do kontroli drogowej. Na wysokościsklepu „M” na ul. Z funkcjonariusz policji z Wydziału Ruchu Drogowego P G włączyłsygnały świetlne i dźwiękowe, dając Ł K  tym samym polecenie do zatrzymania kierowanegoprzez niego pojazdu mechanicznego. Ł K nie reagował na te polecenia i  kontynuował jazdę kierowanym pojazdem wdalszym ciągu- skręcił z ul. Z w lewo w stronę przychodni weterynaryjnych, anastępnie jeszcze raz w lewo i zatrzymał pojazd na parkingu przy ul. Z 26B wokolicy garaży.

W dniu 00 lipca 2017 roku w B przyul. Z Ł K nie zatrzymał niezwłocznie pojazdu marki Mercedes-Benz Sprinter nr rej.XX 11111 i kontynuował jazdę pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroliruchu drogowego umundurowanego funkcjonariusza policji P G poruszającego sięoznakowanym pojazdem służbowym przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnychpolecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego.

Po wyjściu z samochodu przy ul. Z 26Bw B na Ł K oczekiwała jego konkubina- I K.

Funkcjonariusz policji P G podszedłdo Ł K, przedstawił się i zapytał dlaczego nie zatrzymał się on na jegożądanie. Ł K odpowiedział mu, że był on niedaleko miejsca docelowego i niezatrzymał się bo chciał dotrzeć do celu. Następnie Ł K po powiadomieniu przezfunkcjonariusza policji o powodach jego zatrzymania do kontroli drogowej  przekazał mu dokumenty. Jednak nie stosowałsię do poleceń wydawanych mu przez funkcjonariusza policji P G. Nie chciałwsiąść do kierowanego pojazdu, zachowywał się lekceważąco po czym stwierdził,że idzie do domu.

W tych okolicznościach funkcjonariuszpolicji P G użył wobec Ł K środków przymusu bezpośredniego w postaci siłyfizycznej. Podczas i w związku z wykonywaniem  czynności służbowych przez funkcjonariusza policjiP G, Ł K kierował do niego słowa obraźliwe zwracając się do niego słowami „ coty kurwa robisz debilu, pojebany jesteś” oraz wypowiadał inne obraźliwe słowawobec funkcjonariusza policji twierdząc, że „ ma on przejebane” i „jego koledzygo dojadą” .

W dniu 00 lipca 2017r. W B przy ul. Z26B Ł K dokonał znieważenia funkcjonariusza policji P G podczas i w związku zpopełnieniem przez niego obowiązków służbowych w ten sposób, że używał wobecniego słów powszechnie uznawanych za obelżywe.

Funkcjonariusz policji P G celemudzielenia mu wsparcia wezwał na miejsce zdarzenia inny patrol.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustaliłna podstawie: zeznań świadka P G (k. 10-12v, 147v.-150), nagrania pochodzącegoz rejestratora radiowozu policyjnego (k. 31-32) wraz z protokołem jego oględzin(k. 91-93); opinii biegłego z zakresu informatyki (k. 86-88v.); notatekurzędowych (k. 1-1v., 2, 3, 21, 66), protokołu zatrzymania rzeczy (k-6-8),  protokołu oględzin (k-18-20v), materiałupoglądowego (k-53-56, 63-65), informacji dotyczących uprzedniej karalności Ł K wtym odpisów wyroków z danymi o odbyciu kar (k. 120-121, 123-143).

Oskarżony Ł K na etapie postępowaniaprzygotowawczego nie przyznał się do zarzucanego mu czynu z pkt I . Wyjaśnił(k-26-27), że zatrzymał się około 50 m dalej od momentu, gdy usłyszał sygnałdźwiękowy jadącego za nim radiowozu. Zorientował się on, że funkcjonariuszpolicji jedzie za nim radiowozem około dziesięciu metrów od jego bloku. Wcześniejnie zauważył on, iż jedzie za nim oznakowany radiowóz policji i ma włączonesygnały świetlne. Pojazd którym on się poruszał był znacznie szerszy odjadącego za nim radiowozu. On miał możliwość  obserwowania sytuacji za pojazdem jedynie zapomocą lusterek bocznych.

Odnośnie zarzucanego mu czynu z pktII Ł K podał (k-27), że podczas zatrzymania z uwagi na stres padały z jegostrony słowa wulgarne, ale nie były one bezpośrednio skierowane dofunkcjonariusza policji. Nie używał on wobec funkcjonariusza policji słów”„masz przejebane, pojebało cię, moi starsi koledzy dojadą cię za tę kontrolę,nie wiesz z kom zadarłeś”. Potwierdził, że nie wykonał poleceniafunkcjonariusza policji gdyż nie  wsiadłdo pojazdu. Zaprzeczył, aby próbował oddalić się z miejsca kontroli. Zaznaczył,że zapytał jedynie funkcjonariusza policji czy wykonuje on jakieś czynności, boszkoda czasu i lepiej iść do domu. Po tych słowach funkcjonariusz policji goobezwładnił (k- 27).

Przed Sądem Ł K wyjaśnił(k-145-147v), że przyznaje się on do tego, że podczas interwencji padały słowawulgarne ale nie w stosunku do policjanta tylko ogólnie. W pozostałym zakresienie przyznał się on do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Podał, że zauważył, że będzie zatrzymanydo kontroli drogowej 50 metrów od miejsca gdzie finalnie się zatrzymał. Jechał onwtedy kontenerem szerszym półtora razu od radiowozu. Dlatego nie miałmożliwości widzieć jadącego za nim radiowozu. Dopiero pod jego blokiem usłyszałsygnał dźwiękowy a także jego dziewczyna wskazała mu, że jedzie za nimradiowóz. Wówczas on zatrzymał się w pierwszym możliwym do tego miejscu.Radiowóz zatrzymał się obok niego i funkcjonariusz policji rozpoczął kontrolę Onwysiadł z samochodu i rozmawiał ze swoją dziewczyną. Funkcjonariusz policji nakazałmu wsiąść z powrotem do pojazdu. On jednak tego nie uczynił. Zapytałfunkcjonariusza czy będzie pisał mandat, bo jeżeli nie to chciałby on udać siędo domu. W tym momencie został obezwładniony i osadzony w radiowozie. Podkreśliłiż pierwotnym powodem kontroli była rozmowa przez telefon.

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu zgromadzony w sprawiemateriał dowodowy wskazuje na winę i sprawstwo oskarżonego Ł K w zakresieobydwu przypisanych mu czynów.

Analizawyjaśnień oskarżonego Ł K w odniesieniu  dozeznań funkcjonariusza policji P G oraz  nagrań z rejestratora radiowozu policyjnego pozwalastwierdzić, że wyjaśnienia oskarżonego w tej części w której  nie przyznał się on do popełnienia obydwuzarzucanych mu czynów  stanowią jedynie przyjętą przez niegolinię obrony nakierowaną na uwolnienie się od odpowiedzialności karnej za teczyny.

Nie ulega wątpliwości, iż w dniuzdarzenia funkcjonariusz policji P G na ul. Z w B podjął czynności zmierzającedo zatrzymania do kontroli drogowej kierowanego przez Ł K pojazdu Mercedes-BenzSprinter o numerze rejestracyjnym XX 11111 z uwagi na fakt ujawnieniaprowadzenia podczas jazdy przez kierującego pojazdem rozmowy telefonicznejprzez telefon komórkowy trzymany w ręku. Ponadto Ł K zatrzymał kierowany przezniego pojazd przed miejscem jego zamieszkania gdzie oczekiwała go przed blokiemjego konkubina I K.

Ł K w swoich wyjaśnieniachpotwierdził (k-145v) iż podczas interwencji padały słowa wulgarne.

Natomiast kwestią wymagającąwyjaśnienia przez Sąd było ustalenie czy oskarżony Ł K niezwłocznie zatrzymał kierowanypojazd po wydaniu mu przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego –umundurowanego funkcjonariusza policji polecenia zatrzymania tego pojazdu orazocena zachowania oskarżonego podczas tej kontroli drogowej wobec wskazanegofunkcjonariusza policji.

Na winę i sprawstwo oskarżonego wzakresie obydwu przypisanych mu czynów  wskazywałyzeznania funkcjonariusza policji P G. Zeznał on, że na ul. G w B jadącoznakowanym radiowozem przed pojazdem kierowanym przez Ł K dostrzegł, że Ł K wtrakcie  jazdy kierowanym pojazdem  rozmawiał przez telefon komórkowy trzymającgo w dłoni. Dlatego przepuścił on pojazd kierowany przez Ł K a następnie poupewnieniu się że oskarżony  wtrakcie  jazdy tym pojazdem  rozmawiał przez telefon komórkowy trzymającgo w dłoni jadąc za tym pojazdem zdecydował się go zatrzymać do kontroli drogowej Dlatego skręcił za tympojazdem w ulicę Z, gdzie przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych dawałmu polecenia zatrzymania tego pojazdu. Jednak kierujący nie reagował na tepolecenia. Świadek P G zaznaczył iż w ten sposób przejechali oni do półkilometra (k-11). Świadek ten podał, że z ulicy Z oskarżony skręcił wboczną ulicę do przychodni weterynaryjnych, gdzie przy ul. Z 26 B zatrzymałkierowany pojazd. Świadek P G podkreślił iż kiedy on podszedł do Ł K,przedstawił się i zapytał dlaczego nie zatrzymał się on na jego żądanie tooskarżony odpowiedział mu, że był on niedaleko miejsca docelowego i niezatrzymał się bo chciał dotrzeć do celu.

Niewątpliwie przy ul. Z 26B w B na ŁK oczekiwała jego konkubina- I K.

Z zeznań funkcjonariusza policji P Gawynika iż Ł K po powiadomieniu  go opowodach jego zatrzymania do kontroli drogowej  przekazał mu dokumenty ale  nie stosował się do jego poleceń. Nie chciałwsiąść do kierowanego pojazdu, zachowywał się lekceważąco po czym stwierdził,że idzie do domu.

W tych okolicznościach użył on wobec ŁK środków przymusu bezpośredniego w postaci siły fizycznej. Podczas  wykonywania tych czynności służbowych oskarżonykierował do niego słowa obraźliwe zwracając się do niego słowami „ co ty kurwarobisz debilu, pojebany jesteś „oraz wypowiadał inne obraźliwe słowa wobec niegotwierdząc, że „ ma on przejebane” i „jego koledzy go dojadą”.

Przed Sądem świadek wskazał, że jadąculicą Z. na sygnałach za Mercedesem-Benz, myślał, że kierujący skręci w lewo w uliczkęprowadzącą w stronę weterynarii i tam się zatrzyma. Jednak pomimo tego, że niebyło tam żadnego ruchu pojazdów to kierujący nie zatrzymał tam swego pojazdu iw dalszym ciągu kontynuował jazdę kierowanym pojazdem. Świadek podał, iżoskarżonego nie interesowało to, że jedzie za nim radiowóz, chciał dojechać domiejsca docelowego i udać się do domu (147v-150).

Okoliczności podane przezfunkcjonariusza policji P G znalazły potwierdzenie w treści zapisów  notatek  urzędowych (k. 1-1v, 2, 3v) oraz opiniibiegłego z zakresu badań informatycznych (k. 86-88v.).

Kolejnym dowodem sprawstwaoskarżonego w zakresie przypisanego mu czynu z pkt  było nagranie z rejestratora radiowozupolicyjnego, na którym został zarejestrowany przebieg zdarzenia orazuwidoczniona trasa, jaką pokonał oskarżony jadąc kierowanym pojazdem przed radiowozempolicyjnym, który przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych dawał mupolecenia zatrzymania kierowanego pojazdu.

Z nagrania ( FILE110107-084432 2011-01-07godz: 08:44) wynika, że za pojazdem Mercedes-Benz radiowóz zaczął poruszać się,gdy ten skręcił w kierunku ul. Z. z ul. G. Wówczas widać, że radiowóz mawłączone sygnały świetlne, których światła odbijały się w maskach innych samochodówzaparkowanych wzdłuż pawilonu. Mercedes-Benz wyjechał na ul. Z w kierunku ul. K,za nim cały czas podążał radiowóz z włączonymi sygnałami świetlnymi, następniekierujący Mercedesem-Benz na wysokości ul. P zasygnalizował skręt w lewo zulicy Z, minął budynek z pawilonem handlowym, następnie Mercedes-Benz skręcił wlewo na teren garaży i w tym momencie zatrzymały się oba pojazdy i doszło dokontroli. Ponadto, nagranie ukazuje, iż kierujący Mercedesem-Benz mija szeregmiejsc, w których ma możliwość zatrzymania się do kontroli. Okoliczności teznajdują również odzwierciedlenie w protokole oględzin nagrania (k. 92-92v).Nagrania są także dowodem zachowania Ł K w trakcie kontroli. Z nagrania(FILE110107084132, 2011-01-07, godz: 07:50) rejestrującego przebieg kontroliwynika, że gdy policjant podszedł do kierowcy siedzącego w samochodzie,podeszła również do niego konkubina I K od strony pasażera. Po podejściupolicjanta Ł K wychodzi z samochodu i udaje się wraz z I K na tył pojazdu, a zanimi idzie policjant. Po kilkunastu sekundach mężczyzna wraca do pojazdu,wsiada, wyjmuje papierosa, a w ręku trzyma portfel, po czym wychodzi z pojazdu,a funkcjonariusz policji wskazuje mu, aby wsiadł do pojazdu gestykuluje w jegokierunku. Oskarżony wyjmuje dokumenty i daje je funkcjonariuszowi, a następnieoddala się od pojazdu i kuca przy krawężniku paląc papierosa. Dalej na nagraniu(plik nr FILE110107-085032 2011-01-07 godz: 08:50) widać, jak Ł K zamyka drzwiMercedesa-Benz, pali papierosa kucając przy krawężniku, a następnie wstaje,podchodzi bardzo blisko do policjanta i mówi coś do niego. Po chwili mężczyznagasi papierosa, wstaje, bierze rzeczy z samochodu oraz klucze na smyczy, zamykasamochód i odchodzi.

Powyższe dowody na wiarę zasługują.Tworzą one zwartą,  logiczna całość ibrak jest podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

W niniejszej sprawie na korzyśćoskarżonego zeznawała jego konkubina -  IK.  Podała, że w dniu 0 lipca 2017 r. Ł Kzadzwonił do niej aby  zeszła ona na dółgdyż chciał pokazać jej meble, które odbierał. Zobaczyła, że jej partnerwjeżdża w uliczkę, a po chwili za nim wjechał radiowóz. Widząc sygnały świetlnew szybie budynku, wskazała Ł K na jadący radiowóz. Podała, że zjechał on wnajbliższe miejsce, gdzie mógł się zatrzymać. Odległość, gdzie wskazała mu, żejedzie za nim radiowóz do miejsca zatrzymania wynosiła około 15 metrów. Funkcjonariuszpolicji poprosił o dokumenty i podał powód kontroli. Ł K wysiadł z pojazdu ichciał zapalić papierosa. Funkcjonariusz policji wydał polecenie, aby Ł Kwsiadł do samochodu. Na prośbę oskarżonego poszła ona z nim na tył pojazdu, żebyzobaczyć meble. Później wrócili oni do policjanta, który stanowczo nakazał wsiąśćŁ K do samochodu. Ł K powiedział żeby policjant wypisał mandat, bo chce on iśćdo domu. Funkcjonariusz policji upierał się żeby Ł K wsiadł do pojazdu. Wtedy ŁK powiedział, że jeżeli policjant nie chce mu wypisać mandatu to on chce iść dodomu. Zrobił w tym kierunku 2-3 kroki a wtedy funkcjonariusz policji zakuł go wkajdanki i wezwał pomoc. Świadek stwierdziła, że w toku zajścia ze strony oskarżonego padały wulgaryzmy ale nie do policjanta (k.83-84v, 153-154).

Niewątpliwie  świadek I K jako konkubina oskarżonego poprzezswoje zeznania starała się potwierdzić linię obrony oskarżonego Ł K.

Jej zeznania w tej części w którejnegowała ona popełnienie przez oskarżonego zarzucanych mu czynów na wiarę niezasługują gdyż pozostają one w sprzeczności z dowodami zebranymi w sprawie,które wskazują na winę i sprawstwo oskarżonego w zakresie tych czynów.

Rozpatrując w kontekście powyższych dowodówwyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał, że nie zasługują one na wiarę. Oskarżony Ł K– jak wynika w szczególności z zabezpieczonych nagrań i zeznań funkcjonariusza policjiP G – nie zatrzymał niezwłocznie kierowanego pojazdu do kontroli drogowej ikontynuował jazdę pomimo wydania przez osobę uprawniona do kontroli drogowej –umundurowanego funkcjonariusza policji poruszającego się oznakowanym radiowozemsłużbowym przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych polecenia zatrzymaniapojazdu mechanicznego do kontroli. Pomimo możliwości zatrzymania kierowanego pojazdu wcześniej nie uczyniłtego. Zatrzymał go dopiero w miejscu zamieszkania w obecności jego konkubiny,która po jego telefonicznym wezwaniu oczekiwała na jego przyjazd.

Wyjaśnienia oskarżonego, że wcześniejnie widział on jadącego za nim radiowozu ani nie widział i nie słyszał sygnałówświetlnych i dźwiękowych z  tegoradiowozu  z uwagi na wymiary kierowanegoprzez niego pojazdu - są niewiarygodne w kontekście niewielkiego natężeniaruchu w czasie zdarzenia co jest widoczne na nagraniu oraz koniecznościobserwowania przez oskarżonego sytuacji na drodze podczas wykonywania przezniego kolejnych manewrów w tym skrętu kierowanym pojazdem.

Ponadto wyjaśnienia oskarżonegoodnośnie  czynu z pkt II w których  twierdził on, że padały z jego strony podczaszajścia słowa wulgarne ale bezosobowo zanegował stanowczo świadek P G, któryprzytoczył konkretne wypowiedzi oskarżonego w których znieważył on go jakofunkcjonariusza policji podczas i w związku z wykonywaniem przez niegoobowiązków służbowych.  Zeznania tegoświadka pozostają w zgodności z zarejestrowanym na nagraniu zachowaniem Ł K,który ignorował polecenia funkcjonariusza policji oraz postanowił opuścićmiejsce kontroli drogowej.

Oceniając całokształt materiałudowodowego zebranego w niniejszej sprawie Sąd uznał, że wina oskarżonego iokoliczności popełnienia obydwu zarzucanych mu czynów nie budzą wątpliwości.

Odpowiedzialności karnej za czyn zart. 178b kk podlega ten, kto pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroliruchu drogowego poruszającą  siępojazdem  przy użyciu sygnałówdźwiękowych i świetlnych polecenia zatrzymania nie zatrzymuje niezwłoczniepojazdu i kontynuuje jazdę.

W przedmiotowej sprawie zaistniałasytuacja wskazana  w przedmiotowejregulacji.. Ł K pomimo wydania przez osobę uprawniona do kontroli ruchudrogowego poruszającą się oznakowanym radiowozem przy użyciu sygnałów świetlnychi dźwiękowych polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego nie zatrzymałniezwłocznie kierowanego pojazdu i w dalszym ciągu kontynuował jazdę tympojazdem do miejsca jego zamieszkania.

W zakresie czynu z pkt II – należywskazać, że istota czynu z art. 226 § 1 kk sprowadza się do zachowania, którewedług społecznie aprobowanych ocen stanowi wyraz  uwłaczania czci drugiego człowieka. Oskarżonyświadomie kierował w stronę funkcjonariusza policji słowa powszechnie uznane zaobraźliwe, które to miały na celu jego poniżenie.

W świetle tych okoliczności i dowodówSąd uznał oskarżonego Ł K za winnego popełnienia obydwu zarzucanych mu czynów iprzyjął iż działaniem swoim wyczerpał on dyspozycję art. 178b kk oraz art. 226§1 kk.

Oskarżony przypisanych  mu czynów dopuścił się działając  umyślnie  w zamiarze bezpośrednim.

Przy wymiarze kary wobec oskarżonego Sądmiał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk.

Jako okoliczności obciążające Sąduwzględnił społeczną szkodliwość udowodnionych mu czynów przejawiającą  się w okolicznościach i sposobie jegodziałania.

Należy wskazać, że Ł K był uprzedniokarany sądownie (k-141-142).

Wyrokiem Sądu Rejonowego w B z dnia 0.00.2008roku w sprawie VII K 000/08 Ł K został skazany za czyny z art. 13 §1 kk w zw zart. 279 §1kk, z art. 13 §1 kk w zw z art. 279 §1kk w zw z art. 288 §1kk, art.279 §1kk, art. 279 §1kk w zb z art. 288 §1 kk, art. 279 §1kk w zb z art.276kk,  art. 279 §1 kk w zb z art. 289 §2kk, art. 279 §1 kk w zb z art. 288 §1 kk w zb z art. 289 §2 kk, art. 279 §1 kkw zb z art. 289 §2 kk w zb z art. 276kk, art. 279 §1 kk w zb z art. 288 §1 kk wzb z art. 289 §2 kk w zb z art. 276kk, art. 279 §1 kk w zb z art. 278§5 kk, 279§1 kk w zb z art. 275 §1 kk w zb z art. 276kk w zb z art. 278§5 kk w zw z art.12kk, w zw z art. 65 §1 kk polegające na tym, że w celu osiągnięcia korzyścimajątkowej i w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem w okresie odstycznia 2007 roku do 11 stycznia 2008 roku samodzielnie oraz wspólnie i wporozumieniu z innymi osobami usiłował dokonać i dokonał szeregu kradzieży zwłamaniem przy tym zniszczeń mienia na terenie Białegostoku i okolic czymspowodował straty o łącznej wartości 407.098,99 złotych przy czym z popełnieniatych przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu – na karę 7 lat pozbawieniawolności (k-124-137).

Sąd Okręgowy w B wyrokiem z dnia 00.00.2008roku w sprawie VIII Ka 000/08 wyrok w zaskarżonej części w stosunku dooskarżonego Ł K zmienił w ten sposób, że orzeczoną w stosunki do niego karępozbawienia wolności obniżył do 5 lat (k-138).

Pomimo odbycia kary pozbawieniawolności za te czyny (k-123) oskarżony Ł K nie zmienił swego zachowania.Dopuszcza si eon kolejnych przestępstw.

Jest on całkowicie bezkrytyczny dotych czynów i nie przejawia woli zmiany swego zachowania.

Zdaniem Sądu oskarżony Ł K jestjednostką niepoprawną. Zachodzi konieczność poddania go po raz kolejnyprocesowi resocjalizacji .

Dlatego Sąd wymierzył oskarżonemu zaprzypisane mu czyny kary bezwzględne pozbawienia wolności - czyn z pkt I  - 3 miesięcypozbawienia wolności a za czyn z pkt II -kary 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Na mocy art. 42 § 1a pkt 1 kk za czynz pkt I Sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postacizakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres jednego roku. Napodstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego środka karnego Sąd zaliczyłoskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 6 lipca 2017 roku.

Ponadto Sąd orzekł wobec Ł K karęłączną w wymiarze 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności. Przy wymierzaniukary łącznej, Sąd wziął pod uwagę charakter i rodzaj popełnionych przez oskarżonegoczynów, więź przedmiotową i podmiotową łączącą oraz przesłankę prognostycznądotyczącą zachowania sprawcy.

Wymierzona wobec oskarżonego kara iśrodek karny są współmierne do jego zawinienia oraz społecznej szkodliwościprzypisanych mu czynów. Powinny one spełnić swe cele zarówno w zakresie prewencjiogólnej jak i szczególnej.

Ponadto Sąd obciążył oskarżonegokosztami sądowymi zgodnie z treścią art. 627 kpk a o wysokości opłaty Sądorzekł na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3  ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach wsprawach karnych z późniejszymi zmianami.

Dlatego orzeczono jak w sentencji.